مقایسه ی وضعیت خواب کودکان ۳ تا ۷ ساله ی مبتلا به خودارضایی با گروه شاهد در شهر اصفهان

مقدمه: خودارضایی کودکان به معنی تحریک ناحیه ی تناسلی توسط خود شخص، در یک کودک نابالغ است و به نظر می رسد که با سایر اختلالات عاطفی رفتاری و اختلالات خواب رابطه داشته باشد. با توجه به تأتیری که این اختلال در ایجاد سایر اختلالات از جمله اختلالات خواب دارد و تاکنون مطالعه ای مشابه در ایران انجام نشده است، در این مطالعه وضعیت خواب را در کودکان 7-3 ساله مبتلا به خودارضایی بررسی کردیم. روش ها: مطالعه ی حاضر، تحلیلی و از نوع مورد- شاهدی (case-control) بود.50 نفر از کودکان مبتلا به خودارضایی که بین 7-3 سال سن داشتند و50 کودک هم سن و هم جنس و همسان از نظر بیماری های همراه اما بدون ابتلا به خودارضایی انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات به وسیله ی دستگاه actigraph و پرسش نامه ی اطلاعات محقق ساخته و پرسش نامه ی مربوط به خواب کودکان (child , s sleep habits questionnaire یا cshq) انجام شد. در همه ی آنالیزهای آماری 05/0 > p معنی دار تلقی گردید. یافته ها: بر اساس یافته ها می توان گفت که بین خودارضایی با سابقه ی گوشه گیری کودکان و عدم ارتباط با افراد هم سن و سال، و خودارضایی و بیدار شدن از خواب با وحشت رابطه وجود داشت. همچنین مدت زمان خواب مؤثر در دختران مبتلا به خودارضایی کمتر از دختران فاقد این اختلال بود و تعداد دفعات بیدار شدن در طول خواب نیز در این دختران بیشتر بود. مدت زمان بین رفتن به رختخواب تا شروع خواب در پسران مبتلا به خودارضایی بیشتر از پسران فاقد این اختلال بود. نتیجه گیری: در مطالعه ی حاضر به این نتیجه رسیدیم که تعدادی از اختلالات خواب در کودکان مبتلا به خودارضایی نسبت به کودکان فاقد این اختلال بیشتر دیده می شود که نیازمند توجه بیشتر اولیا و پزشکان جهت کاهش و رفع این اختلالات است.